Historia Koła Łowieckiego „Żbik” Przemyśl

22 lutego 1978 roku z inicjatywy komendanta i innych funkcjonariuszy Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Przemyślu zostało utworzone Koło Łowieckie „Żbik”.

Dokumenty archiwalne Koła zawierają informacje o tym, że członkami założycielami byli między innymi: Józef Karaś, Albin Jarema, Stanisław Uchman, Alfred Kowal, Zygmunt Bednarczyk oraz Stanisław Walatek.

Pierwszym Prezesem Koła był Antoni Jodłowski. Po jego rezygnacji Prezesami w kolejności byli: Zygmunt Bednarczyk, Fryderyk Demski, Ryszard Kurek, Adam Chmielowski, Zbigniew Laskowski a od 2018 roku Tomasz Kurek.

Na potrzeby Koła i w celu prowadzenia prawidłowej gospodarki łowiecko – hodowlanej, wydzierżawione zostały dwa obwody o łącznej powierzchni 10196 ha o numerach ewidencyjnych: „68” – z łowiskami Dobrzanka, Malawa, Czerteż, Brzeżawa, Leszczawka, Kuźmina i innymi z terenu Birczy i Tyrawy Wołoskiej oraz „74” z łowiskami położonymi na terenie gmin Dubiecko, Kańczuga i Krzywcza.

Już pierwszy sezon łowiecki 1978/79 wykazał, że obwód 68 (obecnie 177) dzierżawiony przez Koło na terenie birczańskim jest i przez długi czas będzie tzw. obwodem wiodącym. Na podstawie wyników przeprowadzonych polowań indywidualnych i zbiorowych, a także obserwacji w trakcie prowadzonych prac gospodarczych ustalono, że obwód ten to miejsce bytowania jelenia, sarny i dzika w ilościach pozwalających na ich stałą hodowlę oraz planowy, systematyczny odstrzał, a ponadto miejsce bytowania wilka i rysia.

W przeciwieństwie do tego obwodu, drugi będący do dziś w stałej dzierżawie Koła tj. 74 (obecnie 145) charakteryzował się występowaniem w nim głównie sarny i dzika oraz w niewielkich ilościach różnego rodzaju zwierzyny drobnej i tzw. „jelenia przechodniego”, strzelanego w sezonie łowieckim do 4 sztuk.

Powyższe informacje obrazują i potwierdzają dane dotyczące ilości odstrzelonej zwierzyny łownej w obu obwodach w latach 1978 – 2008, które przedstawiają się następująco:


W zestawieniu nie wykazano zwierzyny drobnej odstrzelonej w obwodzie 62/177 z uwagi na jej śladową ilość, oraz lisa traktowanego, jako szkodnika, chociaż ten gatunek zwierzyny łownej w obu obwodach był systematycznie odstrzeliwany.

Z zasobnością w zwierzynę grubą poszczególnych obwodów, ściśle związana była polityka Koła dotycząca organizacji i prowadzenia tzw. polowań dewizowych. Początkowo przez okres kilku lat ten rodzaj polowań organizowano wyłącznie na obwodzie 68/177 oferując zagranicznym myśliwym do odstrzału głównie jelenie byki i sarny rogacze, sporadycznie dziki, a wyjątkowo łanie i lisy. Z czasem polowania te rozszerzono na obwód 74/145 gdzie do odstrzału przeznaczano wyłącznie sarny rogacze i dziki. W sumie na przestrzeni ocenianego okresu trakcie prowadzonych polowań dewizowych uczestniczący w nich myśliwi odstrzelili 29 jeleni byków, 136 rogaczy i 1 dzika. Uzyskane stąd znaczące środki finansowe przeznaczane były na prowadzenie gospodarki hodowlanej i inne bieżące potrzeby wynikające z funkcjonowania Koła.

Konkurencyjność innych łowisk w kraju spowodowała, że trudniej sprostać wymaganiom zamawiających polowania dewizowe, które u nas obecnie sprowadzają się głównie do polowań na rogacze.

Analizując dokumenty dotyczące gospodarki łowieckiej można stwierdzić, że Koło w zakresie pozyskiwania zwierzyny najlepsze lata ma już za sobą. Stwierdzenie to dotyczy przede wszystkim obwodu 68/177, którego znaczne obszary zagospodarowane były przez długi czas przez PGR-y. Uprawiane przez nie na znacznych areałach różnego rodzaju gatunki zbóż, stanowiły naturalną bazę żerową dla zwierzyny dziko żyjącej. Ten aspekt jak i pobliże myśliwskich terenów rządowych w Arłamowie pozwalały na systematyczny, coroczny odstrzał jeleni w granicy 50 – 60 sztuk, sarny 50 sztuk, dzików 20 – 30 sztuk. Dziś jeleń i dzik na tym terenie, mimo naszych starań staje się powoli łowieckim rarytasem, co niewątpliwie ma wpływ na finansowe rezultaty Koła. Odstrzał przez myśliwych w okresie 30- lecia 6 rysi i tyluż wilków stanowi dzisiaj historię łowieckiej przygody, wspominanej przy okazji różnych uroczystości przez myśliwych, którzy ją przeżyli. Należy też zaznaczyć, że z dużym zainteresowaniem i nutką zazdrości słuchają tych opowieści młodzi, którym jeszcze długo nie będzie dane w takich polowaniach uczestniczyć.

Mimo niewątpliwego spadku zwierzyny dziko żyjącej i drastycznego obniżenia planu jej odstrzału Koło nadal uprawia łącznie w obu obwodach łowieckich 19 ha poletek: 14 ha na obwodzie 177 i 5 ha na obwodzie 145. Zarząd Koła systematycznie ocenia i stanowi o potrzebach ilościowych i gatunkowych konkretnych zasiewów. Tradycyjnie w prowadzonych uprawach wysiewany jest: topinambur, owies, pszenica, kukurydza, łubin, żyto i jarmuż. Ponadto uprawy te wspomagane są tzw. dokarmianiem zimowym na potrzeby, którego każdego roku kupowane są znaczne ilości owsa w snopkach i ziarnie, kukurydzy w kolbach i ziarnie, buraków cukrowych i pastewnych, marchwi, ziemniaków, pośladu zbożowego i wytłoki z jabłek.

Dzisiaj przy zarejestrowanych w Kole 61 myśliwych, polowania indywidualne przysporzyłyby wiele trudności, szczególnie organizacyjnych gdyby nie praca Zarządu Koła na rzecz utechnicznienia poszczególnych łowisk.

Na potrzeby myśliwych w obu obwodach wybudowano 63 ambony – 37 w obwodzie 177 i 26 w obwodzie 145. Z inicjatywy Zarządu w obu obwodach łącznie wybudowano 40 paśników, 110 lizawek, oraz 2 stodoły. Wymienione ilości urządzeń technicznych w dostatecznym stopniu zabezpieczałyby potrzeby związane z dokarmianiem zwierzyny i organizacją polowań, gdyby nie akty wandalizmu skutkiem, których rozmaite urządzenia a najczęściej ambony ulegają całkowitemu zniszczeniu. W następstwie tego Koło ponosi koszty, które można by było wykorzystać na inne cele – bardziej przydatne gospodarce łowieckiej.

W okresie 30 lat członkami Koła łącznie z obecnymi było ponad 100 myśliwych, Z tej ogólnej ilości 47 kolegów z powodów osobistych lub innych przyczyn zrezygnowało z członkostwa w Kole, 12 odeszło na zawsze do Krainy Wiecznych Łowów.

Pozostałe funkcje w Zarządzie Koła pełnili, jako Łowczy: Eugeniusz Cyran, Stanisław Warzybok, Jerzy Bryk, Ryszard Kurek, Zdzisław Chołubek, Tomasz Kurek, Jerzy Bar, Jarosław Brodzicki a obecnie Witold Demski.

Podłowczymi Koła byli: Franciszek Taciuch, Henryk Stadnicki, Tadeusz Wojtowicz, Andrzej Knapik, Karol Ulman, Mirosław Łukasiewicz, Janusz Koralewicz a obecnie Krzysztof Kielar.

Funkcję Sekretarza pełnili: Wiesław Pawłowski, Ireneusz Pantoł, Adam Chmielowski, Andrzej Knapik, Marta Dąbek, Krzysztof Kielar a obecnie Bogumił Ochenduszka.

Finansami Koła zajmowali się Skarbnicy, którymi byli: Alojzy Pomykała, Fryderyk Demski, Maciej Kurek, Marek Pantoł, Andrzej Bryk, Władysław Kuć, Witold Demski, Władysław Demski, Adam Szpiech, Piotr Wiarski a obecnie Janusz Koralewicz.

Długoletnimi strażnikami łowieckimi i gospodarzami obwodów byli: Stach Jan, Podgórski Piotr, Brodzicki Miron, Kubicki Jan i Kołodziej Franciszek, Jarosław Brodzicki a obecnie Janusz Nykiel.

Przez okres 30 lat wielu myśliwych zgodnie z wnioskami Walnych Zgromadzeń Koła odznaczonych zostało złotymi, srebrnymi i brązowymi medalami zasługi łowieckiej.

Z okazji jubileuszu 25- lecia w roku 2003 członkowie Koła Łowieckiego „Żbik” ufundowali sztandar.

Ostatnia aktualizacja: 2021-08-18 09:48:32